Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011

Γιατί δεν θα επαναστατήσω: Η σκλαβιά ως "επιλογή".

Νόμιζα ότι ήμουνα φτωχός αλλά όχι, ήμουν απλά "μη προνομιούχος"
Για χρόνια στην ανεργία έμαθα τελικά ότι ήταν "ημιαπασχοληση"
Πίστευα στα δικαιώματα μου μέχρι που ανακάλυψα ότι ήταν "κεκτημένα"
Θύμωνα με τους πλούσιους αλλά κακώς γιατί ήταν μόνο "επενδυτές"
Με ενοχλούσαν οι απολύσεις αλλά δεν θα πρεπε αφού ήταν "μη εθελοντικές αποχωρήσεις"
Διεθνείς κερδοσκόποι με βίαζαν αλλά αλλοίμονο αν δεν καθησύχαζα και τις "αγορές"
Πολιτικοί κατέστρεφαν τη ζωή μου αλλά έτσι είναι οι "μεταρρυθμιστές"
Τοκογλύφοι με εξαθλίωναν αλλά ποιος μπορεί να ζήσει χωρίς "εταίρους δανειστές";
Δοτοί πρωθυπουργοί με κηδεμόνευαν μα ήταν  "τεχνοκράτες" όχι χουντικοί
Γκεμπελική προπαγάνδα με αποβλάκωνε αλλά αυτά έχει η "έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωση"
Αντίθετος στη μείωση μισθών μέχρι που μου εξήγησαν ότι πρόκειται για "αύξηση της ανταγωνιστικότητας"
Κι αν έπεφτε το επίπεδο της ζωής μου αυτά έχουν οι "διαρθρωτικές αλλαγές"
Δεν ήταν τελικά οι καταστροφές "αναγκαίες για όλους προσαρμογές";;;


Είναι αλήθεια ότι ζοριζόμουν
Με εξόργιζε η απαίτηση για υποταγή
Μέχρι που κατάλαβα ότι ήθελαν απλά να δείξω.... "λίγη υπευθυνότητα".


Άλλωστε τι είναι  και η σκλαβιά, μια  "επιλογή....πατριωτική"!


(Τελειώνοντας το παραπάνω κείμενο μου ήρθε τελείως συνειρμικά στο μυαλό το σοφο βιβλίο του Εριχ Φρομ "Ο φοβος μπροστα στην ελευθερια" που γραμμένο στη δεκαετία του 30 περιγράφει με όρους κοινωνικούς και ψυχολογικούς την παραίτηση του σύγχρονου ανθρώπου υπερ εθνοσωτήρων, δικτατορων και δοτών ηγετων, όταν πειστεί ή βιώσει την ελευθερία του ως δυσβάσταχτο βάρος και ευθύνη.
Για δες λοιπόν που εκτός από την οικονομική κρίση τελικά κι αλλα στοιχεία μας παραπεμπουν στην δεκαετία του 30.
Εύχομαι όχι με τη γνωστή κατάληξη!)-NB.





Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2011

"Ο επιστάτης των εθνικών οικοδομών" του Αλέξανδρου Σούτσου......ο εθνικός ύμνος των "νταβατζήδων" απο την εποχή του Καποδίστρια!


(Tο σατιρικό ποίημα του Αλέξανδρου Σούτσου τοποθετείται χρονικά, όπως σημειώνεται στον τίτλο της πρώτης έκδοσης, το Μάιο του 1831 και φανερώνει τον τρόπο με τον οποίο η ρομαντική ποίηση παρεμβαίνει στην πολιτική και κοινωνική επικαιρότητα της εποχής της.)

Φοίνικες* και ταλαράκια το πουγκί μου κουδουνίζει,
και το στόμα μου σαμπάνιες και ρυζόγαλο μυρίζει·
χαιρετάτε με με σέβας, με βαθύν προσκυνισμόν·
επιστάτης, κύριοί μου, έγινα οικοδομών.
Τερερέμ, λαλά, λαλά·
η δουλειά πάγει* καλά.

Έκτακτε Διοικητή μου, πόσα γρόσια* θησαυρίζεις;
Όσα παίρνω σ’ ένα μήνα σ’ ένα χρόνο τα κερδίζεις;
Έκτακτα τον μήνα παίρνεις εσύ χίλια… κι ας να μη!
Εγώ παίρνω τρεις χιλιάδες εις την κάθε πιθαμή.
Τερερέμ, λαλά, λαλά·
η δουλειά πάγει καλά.

Η αυτού Πανεξοχότης* μ’ αγκαλιάζει κάθε μέρα.
Μα ρημάζω* το Ταμείον; Αλλού βλέπει, βρέχει πέρα,
φθάνει μόνον, πουρνό* βράδυ, να τον λέγω εις τ’ αυτί
τι φρονεί ο ένας κι άλλος και τι δρόμο περπατεί.
Τερερέμ, λαλά, λαλά·
η δουλειά πάγει καλά.

Σήμερον το Ναύπλιόν μας η πρωτεύουσά μας είναι·
αύριο θα είναι, λέγουν, αι περίφημαι Αθήναι.
Τότε, γρόσια μιλιούνια* τότε δα θα ξοδευθούν,
και πατόκορφ’ απ’ εμένα αι Αθήναι θα κτισθούν.
Τερερέμ, λαλά, λαλά·
η δουλειά πάγει καλά.

Κριματίζει* όποιος λέγει πως εγώ μισώ τα φώτα·*
τα σχολεία, στην τιμή μου, τ’ αγαπώ απ’ όλα πρώτα·
και πολλές φορές λαχαίνει στ’ όνειρό μου να ιδώ
πως οικοδομώ Μουσεία, κι απ’ το στρώμα τραγουδώ:
Τερερέμ, λαλά, λαλά·
η δουλειά πάγει καλά.


Με κολνούνε* οι γυναίκες και γλυκές ματιές με ρίχνουν·
μ’ όλες μου τες άσπρες τρίχες
πως μ’ ορέγουνται* με δείχνουν·
γαμβρός είμαι όπου πάγω, κι εις το κάθε σπιτικό
ταπεινότατες προτάσεις υπανδρείας αγρικώ.
*Τερερέμ, λαλά, λαλά·
η δουλειά πάγει καλά.

Δέσποινα

Λ. Πολίτη, Ποιητική Ανθολογία, τόμ. 4, Δωδώνη.
* πουρνό: πρωί * μιλιούνια: εκατομμύρια
* κριματίζει: αμαρτάνει * τα φώτα: γνώσεις, παιδεία
* με κολνούνε: μου κολλούν, με φλερτάρουν
* μ’ ορέγουνται: με θέλουν * αγρικώ: ακούω
* φοίνικες: νομίσματα του Kαποδίστρια
* πάγει: πηγαίνει, πάει * γρόσια: τουρκικά νομίσματα
* H αυτού Πανεξοχότης: ο Kαποδίστριας
* ρημάζω: ληστεύω 









Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

"Περιμένοντας τους βαρβάρους" του Κ.Καβάφη.....και τώρα τι θα γένουμε χωρίς ευρώ;;;

-Τι περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι;
Είναι οι βάρβαροι να φθάσουν σήμερα.
-Γιατί μέσα στην Σύγκλητο μιά τέτοια απραξία;
Τι κάθοντ' οι Συγκλητικοί και δεν νομοθετούνε;
-Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.
Τι νόμους πια θα κάμουν οι Συγκλητικοί;
Οι βάρβαροι σαν έλθουν θα νομοθετήσουν.
-Γιατί ο αυτοκράτωρ μας τόσο πρωί σηκώθη,
και κάθεται στης πόλεως την πιο μεγάλη πύλη
στον θρόνο επάνω, επίσημος, φορώντας την κορώνα;
-Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.
Κι ο αυτοκράτωρ περιμένει να δεχθεί
τον αρχηγό τους. Μάλιστα ετοίμασε
για να τον δώσει μια περγαμηνή. Εκεί
τον έγραψε τίτλους πολλούς κι ονόματα.
 
-Γιατί οι δυό μας ύπατοι κ' οι πραίτορες εβγήκαν
σήμερα με τες κόκκινες, τες κεντημένες τόγες·
γιατί βραχιόλια φόρεσαν με τόσους αμεθύστους,
και δαχτυλίδια με λαμπρά γυαλιστερά σμαράγδια·
γιατί να πιάσουν σήμερα πολύτιμα μπαστούνια
μ' ασήμια και μαλάματα έκτακτα σκαλισμένα;
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα·
και τέτοια πράγματα θαμπόνουν τους βαρβάρους.
 
-Γιατί κ' οι άξιοι ρήτορες δεν έρχονται σαν πάντα
να βγάλουνε τους λόγους τους, να πούνε τα δικά τους;
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα·
κι αυτοί βαριούντ' ευφράδειες και δημηγορίες.
 
-Γιατί ν' αρχίσει μονομιάς αυτή η ανησυχία
κ' η σύγχυσις. (Τα πρόσωπα τι σοβαρά που έγιναν).
Γιατί αδειάζουν γρήγορα οι δρόμοι κ' οι πλατέες,
κι όλοι γυρνούν στα σπίτια τους πολύ συλλογισμένοι;
Γιατί ενύχτωσε κ' οι βάρβαροι δεν ήλθαν.
Και μερικοί έφθασαν απ' τα σύνορα,
και είπανε πως βάρβαροι πια δεν υπάρχουν.

Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους.
Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μιά κάποια λύσις.




......και τώρα τι θα γενουμε χωρίς ευρώ;
Πως θα νομοθετούν οι άρχοντες συμφώνα με τα συμφέροντα τους χωρίς τον μπαμπούλα των Βρυξελλών;
Πως όλες οι επιδιώξεις της ντόπιας πλουτοκρατίας ιδιωτικά μονοπώλια σε νερό και ενέργεια, κατάργηση εργασιακών δικαιωματων, βασικος μέτοχος-διαπλοκη, καταργηση συλλογικών συμβάσεων, ιδιωτικοποίηση υγείας και παιδείας, ολιγοπωλιακή διάρθρωση της αγοράς, κυριαρχία των πολυεθνικών, εξαφάνιση της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας θα επιτυγχάνονται χωρίς να εμφανίζονται ως επιταγές των κηδεμόνων μας στην ΕΕ;
Πως θα αγνοούνται τα λαϊκά συμφέροντα ως ασυμβίβαστα με την ευρωπαϊκή μας προοπτική;
Πως θα κυβερνούν οι νταβατζήδες μας χωρίς να κρύβονται πίσω από συνόδους κορυφής και κοιν οτικές οδηγίες;
Πως θα υφαρπάζουν οι πολιτικοί την ψήφο μας με ωραίες προεκλογικές εξαγγελίες για να τις ξεχνούν άμεσα μετεκλογικά παίρνοντας τα σκληρότερα αντιλαϊκά μέτρα στο όνομα των απαιτήσεων ευρωπαίων εταίρων και άλλων δυνα(σ)τών;
Τι θα γένουμε -εμείς οι άρχοντες- χωρίς ευρώ;
Όπως και να το κάνουμε
Το νόμισμα αυτό ήταν μια κάποια λύσις!

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

Ο Δοσάς.

Πέρασε πάλι ο Δοσάς -όπως και την προηγούμενη φορά
Μας είπε ότι πρέπει να πάρουμε μέτρα -όπως και την προηγούμενη φορά
Πρόσθεσε ότι τώρα υπάρχει σχέδιο - όπως και την προηγούμενη φορά
Η εταιρεία στις Βρυξέλλες είναι σύμφωνη - όπως και την προηγούμενη φορά
Μας χτύπησε φιλικά στη πλάτη και είπε ότι καταλαβαίνει τον πόνο μας - όπως και την προηγούμενη φορά
Αλλά προς θεού  να μην διανοηθούμε να αντισταθούμε -ούτε αυτή τη  φορά

Μας ζήτησε να σκεφθούμε λογικά - όπως πρέπει κάθε φορά
το μισθό του πατερά
την σύνταξη του πάππου
το γάλα των παιδιών μας
Κοιτάξαμε τα παιδιά  - όπως και την προηγούμενη φορά
Όμως τα μετρά είναι σκληρά -όπως κάθε φορά
Και θα ναι σίγουρα χειρότερα -την επομένη φορά
Κοιτάξαμε πάλι τα παιδιά

Μας κοιτούσαν με απορία αλλά και φόβο- για πρώτη  φορά!
Κι εμείς ντραπήκαμε τόσο.....
Όσο καμιά άλλη φορά!

Ξαφνικά ορμήσαμε στον Δοσά....

Τώρα ξέρουμε ότι θα πεινάσουμε
Μα τουλάχιστον δεν θα υπάρξει άλλη  φορά!


......απο ένα λαό μπορείς να κλέψεις το ψωμί, δεν μπορεί όμως να του κλέψεις  την αξιοπρέπεια του!-Νικολόπουλος Βασίλης.

Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2011

ΟΔΗΓΙΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ "ΒΟΜΒΑΣ ΜΟΛΟΤΟΦ"......τώρα και σε μαζική κλίμακα σε συνεργασία με Τρόικα και ΔΝΤ!

εκτέλεση σε 10 βήματα -αυστηρά για ενηλίκους σε θέσεις εξουσίας


1. Πάρτε ένα νέο.

2.Θάψτε την γειτονιά του στο τσιμέντο και διαλύστε με ατελείωτες ώρες εργασίας την οικογενειά του.

3.Πείτε του ότι ζει σε μια ανταγωνιστική καπιταλιστική κοινωνία, ότι πρέπει να προσπαθήσει πολύ, ότι αντικειμενικός στόχος της γνώσης είναι η βαθμοθηρία και σχεδιάστε ένα πρόγραμμα εντατικής μελέτης και πάσης φύσεως δραστηριοτήτων ( προς θεού όχι παιχνίδι!) και αφήστε τον να φτάσει ψηλά...

4.Την κατάλληλη στιγμή του σκάτε το παραμύθι, οτι βεβαίως πτυχία και μεταπτυχιακά δεν αξίζουν μια, καθώς η κοινωνία που νόμιζε εξορθολογισμένη και καπιταλιστική είναι στην πραγματικότητα ένα υβρίδιο μεταλλαγμένο όπου ο ατομισμός, η μοναξιά και η ανασφάλεια προσιδιάζουν στον νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό, αλλά παράλληλα μια
καθυστερημένη οθωμανική πολιτική τάξη που αναπαράγεται με ρυθμούς τρωκτικών προωθεί συστηματικά κόρες, γιους και ανήψια σε κάθε θέση όχι μόνο εξουσίας, αλλά και απλής εργασίας.

5.Ενημερώστε τον ακόμη ότι εκτός απο την ανεργία, στα πλαίσια του νεοφιλελευθερισμού, της αγοράς και της παγκοσμιοποίησης, τα εργασιακά και κοινωνικά του δικαιώματα έχουν ξεπουληθεί, ήδη από την εποχή της εφηβείας του-προκειμένου να περισωθούν τα αντίστοιχα δικαιώματα των μεγαλυτέρων,ότι πλήθος ρατσιστικών νόμων έχουν ψηφιστεί που τον εντάσουν στους "νεοεισερχόμενους" στην αγορά εργασίας ( με χειρότερο μισθό, ασφάλιση, ωράριο κλπ.), κι ότι πιθανότατα θα ζήσει χειρότερα από τον πατέρα του.

6. Αν και παραζαλισμένος από τα παραπάνω καταφέρει τελικά να διαμαρτυρηθεί, να διαδηλώσει ή να εξεγερθεί, ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΤΕ! Καλέστε σε συστράτευση όλες τις προηγούμενες γενιές, γεμίστε την τηλεόραση με νουνεχείς διαμορφωτές της κοινής γνώμης που θα βρίζουν και θα συκοφαντούν ολημερίς τον "τολμητία νέο"- και που βεβαίως θα συγκλίνουν τα άσπρα σοφά κεφαλάκια τους στην ομόθυμη και διαχρονική διαπίστωση "περί κατάντιας των νέων", ΚΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ στείλτε τα ΜΑΤ να συνεφέρουν τον "αχάριστο ταραξία" που μεγάλωσε "μέσα στην αφθονία και την άνεση" κι όμως επιμένει να υπερασπίζεται τα εκπαιδευτικά και εργασιακά του δικαιώματα... ( "όλα τα έχει το παλιόπαιδο" η μερική απασχόληση και η μαυρη εργασία τον πείραξαν;)

7.Είναι η στιγμή να τοποθετήσετε το φυτίλι. Τα υλικά είναι άφθονα. Επιλέγεται το χρώμα της αρεσκείας σας. Φτώχεια, ανεργία, ακρίβεια, περιθωριοποίηση, ομόλογα, χρηματιστήριο, οικονομική κρίση, διαφθορά σε πράσινο και μπλε χρώμα. Σε κόκκινο....κοκκινο...

Κόκκινο όπως Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΕΝΟΣ ΕΦΗΒΟΥ.

8.Τοποθετείτε την "βόμβα" στην βιτρίνα του καταναλωτισμού, ανάψτε τα φώτα, στήστε τις κάμερες, η ώρα είναι 8:00, η ενημέρωση ξεκινά...

9........

10...ΜΠΑΜ!


Συγχαρητήρια μόλις κατασκευάσατε και τοποθετήσατε μια "βόμβα μολότοφ"!-αν και 60 χρονών τα καταφέρατε τέλεια. Συνεχίστε!
(Νικολοπουλος Βασιλης- Δεκέμβριος 2008)


......προσθήκη 2011:

11. Στο δελτίο έκτακτης επικαιρότητας όλοι οι "κατασκευαστές" συντονισμένα και εν χορώ απευθύνουν δραματικές εκκλήσεις "για  να καταδικάσουμε τη βία από όπου κι αν προέρχεται".....Επιτρέπεται ο εμετός!



Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011

"Ο Παίκτης" του Φ. Ντοστογιέφσκι......καταπληκτική αποκάλυψη: οι Γερμανοί πάντα ενοχοποιούν το θύμα τους!

"Θα προτιμούσα να ζήσω όλη μου τη ζωή σε μια τσερκέζικη σκηνή παρά να προσκυνήσω το γερμανικό είδωλο".
"Ποιο είδωλο;" φώναξε ο στρατηγός που είχε αρχίσει να θυμώνει.
"Το γερμανικό  τρόπο πλουτισμού. Δεν είμαι καιρό εδώ κι όμως έχω παρατηρήσει πράγματα που  κάνουν την ταταρική μου φύση να αγανακτεί. Μα την αλήθεια μακριά από κάτι τέτοιες αρετές! Χτες περπάτησα καμία δεκαριά χιλιόμετρα στα περίχωρα. Λοιπόν είναι ακριβώς όπως στα ηθικοπλαστικά βιβλία, ξέρετε εκείνα τα μικρά εικονογραφημένα βιβλία που κυκλοφορούν στη Γερμανία: όλα τα σπίτια έχουν τον πατέρα τους, έναν υπερβολικά ενάρετο και τίμιο άνθρωπο, τόσο τίμιο που φοβάται κανείς να τον πλησιάσει.
.....Λοιπόν εδώ η κάθε οικογένεια είναι υποταγμένη, τυφλά υποταγμένη στον πατέρα. Δουλεύουν όλοι σαν τα ζώα και κάνουν οικονομία σαν Εβραίοι. Όταν ο πατέρας συγκεντρώσει κάποιο σημαντικό ποσό, μεταβιβάζει τη δουλειά ή τα χτηματά του στον πρωτότοκο γιο του. Για αυτό αρνιέται να δώσει προίκα στη κόρη του που έτσι καταδικάζεται να μείνει γεροντοκόρη. Ο μικρότερος γιος είναι αναγκασμένος να δουλέψει σκληρά, κι όσα κερδίζει, τα προσθέτει στο κεφάλαιο της οικογένειας που όσο πάει και αυξάνεται. Ναι αυτό γίνεται εδώ, το έχω ερευνήσει. Και το μοναδικό κίνητρο για όλα είναι η τιμιότητα, μια τιμιότητα που φτάνει σε τέτοιο σημείο, ώστε ο μικρότερος γιος φαντάζεται ότι τον εκμεταλλεύονται από τιμιότητα. Και το θεωρούν ιδανική κατάσταση όταν το θύμα χαίρεται που το στέλνουν στη σφαγή.
Κι ύστερα; Θα μου πείτε. Τα πράγματα δεν είναι καθόλου πιο εύκολα και για τον πρωτότοκο γιο. Υπάρχει κάπου μια Αμαλχεν, η εκλεκτή της καρδιάς του, αλλά δεν μπορεί.........

Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2011

"Διάγγελμα προς τους Κρήτες" του Κ. Λογοθετόπουλου....να γιατί οταν μιλάνε καταλαβαίνεις οτι έχουμε πάλι Κατοχή!

(Από το διάγγελμα του κατοχικού υπουργού Λογοθετόπουλου προς τους Κρητικούς για να παραδώσουν τα όπλα)
".....Εξουσιοδοτημένος από μέρους της Κυβερνήσεως, απευθύνομαι, προς την εγνωσμένην ιστορικήν φιλοτιμίαν σας εν ονόματι της ιεράς ιδέας της Πατρίδος μας Ελλάδος και σας εξορκίζω να σπεύσητε να καταθέσητε τα όπλα και να επιδοθήτε ως νομοταγείς πολίται εις τα παραγαγωγικά έργα της ειρήνης, εμπιστευόμενοι εν λευκώ εις την βαθείαν δικαιοκρισίαν και την αγαθήν πρόθεσιν των Στρατιωτικών Δυνάμεων κατοχής.
.....Ο πόλεμος δια την  Ελλάδα ετελείωσε. Δεν είναι ώρα να συζητήσωμεν αναλυτικώτερον επί του σημείου αυτού. Το προέχον είναι να ηρεμήσητε σεις και τα σπίτια σας και να ξαναβρήτε την ποθητή γαλήνη, προσαρμοζόμενοι εις την επιβαλλομένην στοιχειώδη λογικήν της πραγματικότητος.......
Μη παρασύρεσθε από παράλογον φανατισμόν προπαγάνδας, μην αφήνετε εαυτούς και τους γνωστούς σας και τους οικείους σας να πίπτουν θύματα συνθημάτων τεχνητών και ξένων προς το αληθές συμφέρον μας, διότι..................................

Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2011

"Εν μεγάλη Ελληνική αποικία, 200 π.Χ." του Κ.Καβάφη.....γιατί αποικία μας καταντήσανε οι "πολιτικοί αναμορφωτές"!!

Ότι τα πράγματα δεν βαίνουν κατ' ευχήν στην Αποικία
δεν μέν' η ελαχίστη αμφιβολία,
και μ' όλο που οπωσούν τραβούμ' εμπρός,
ίσως, καθώς νομίζουν ουκ ολίγοι, να έφθασε ο καιρός
να φέρουμε Πολιτικό Αναμορφωτή.

Όμως το πρόσκομμα κ' η δυσκολία
είναι που κάμνουνε μια ιστορία
μεγάλη κάθε πράγμα οι Αναμορφωταί
αυτοί. (Ευτύχημα θα ήταν αν ποτέ
δεν τους χρειάζονταν κανείς). Για κάθε τι,
για το παραμικρό ρωτούνε κ' εξετάζουν,
κ' ευθύς στον νου τους ριζικές μεταρρυθμίσεις βάζουν,
με την απαίτησι να εκτελεσθούν άνευ αναβολής.

Έχουνε και μια κλίσι στες θυσίες.
Παραιτηθείτε από την κτήσιν σας εκείνη·
η κατοχή σας είν' επισφαλής:
η τέτοιες κτήσεις ακριβώς βλάπτουν τες Αποικίες.
Παραιτηθείτε από την πρόσοδον αυτή,
κι από την άλληνα την συναφή,
κι από την τρίτη τούτην: ως συνέπεια φυσική·
είναι μεν ουσιώδεις, αλλά τι να γίνει;
σας δημιουργούν μια επιβλαβή ευθύνη.


Κι όσο στον έλεγχό τους προχωρούνε,
βρίσκουν και βρίσκουν περιττά, και να παυθούν ζητούνε·
πράγματα που όμως δύσκολα τα καταργεί κανείς.

Κι όταν, με το καλό, τελειώσουνε την εργασία,
κι ορίσαντες και περικόψαντες το παν λεπτομερώς,
απέλθουν, παίρνοντας και την δικαία μισθοδοσία,
να δούμε τι απομένει πια, μετά
τόση δεινότητα χειρουργική.-

Ίσως δεν έφθασεν ακόμη ο καιρός.
Να μη βιαζόμεθα· είν' επικίνδυνον πράγμα η βία.
Τα πρόωρα μέτρα φέρνουν μεταμέλεια.
Έχει άτοπα πολλά, βεβαίως και δυστυχώς, η Αποικία.
Όμως υπάρχει τι το ανθρώπινον χωρίς ατέλεια;
Και τέλος πάντων, να, τραβούμ' εμπρός.


.......Αθάνατοι ποιητές! Ο πολιτισμός μας απάντηση στην κρίση τους....
"να φέρουμε Πολιτικό Αναμορφωτή"
"Για κάθε τι,για το παραμικρό ρωτούνε κ' εξετάζουν"
"στον νου τους ριζικές μεταρρυθμίσεις βάζουν"
"με την απαίτησι να εκτελεσθούν άνευ αναβολής"
"Έχουνε και μια κλίσι στες θυσίες"
"και να παυθούν ζητούνε πράγματα που όμως δύσκολα τα καταργεί κανείς"
"παραιτηθείτε....σας δημιουργούν μια επιβλαβή ευθύνη"

.....και στους εργολάβους της παραπληροφόρησης που μας πουλανε την αποικιοκρατία για πατριωτισμό!
Χαμένα τα λόγια σας, σας πρόλαβε ο Καβάφης!
Αποικία μας καταντήσατε και οι "πολιτικοί αναμορφωτές" των χαρατσιων, των εκβιασμών και των "θυσιών" απλά,  και δια του στόματος του ποιητή, το επιβεβαιώνουν!

Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2011

"Ο Θούριος" της Νέας Τάξης.....βγήκε πάλι ο Δασκαλόπουλος και μας τον θύμησε!


 "Ως πότε κεφαλαιοκράτες θα ζούμε στα στενά;"

Τους ακούς στη τηλεόραση και σου έρχεται να βάλεις τα κλάματα ( Μίχαλος, Δασκαλόπουλος κλπ ):


«Ως ποτέ αδέλφια, μας λένε, θα είναι «δέσμιο» το κεφάλαιο;
Πρέπει να το «απελευθερώσουμε»
Οχι άλλοι έλεγχοι από τους εργαζόμενους που το παράγουν, τέρμα ο περιορισμοί εντος της χώρας του.
Δεν το λυπάστε;
Θέλει να κάνει ένα ταξιδάκι… να πάει στην Αφρική… να εκμεταλλευτεί τα παιδάκια και δεν μπορεί!
Θέλει να πάει στη Νότια Αμερική να βάλει στη δούλεψη του σκλάβους-εργάτες σε ορυχεία και στην Ασία σε ορυζώνες και φυτείες, να φέρει την «ανάπτυξη»
και αδυνατεί!

Μέχρι την Κινά να πεταχτεί να δουλέψει για το «κομμουνισμό»
και δεν μπορεί!

Θέλει ακόμη να πάει στο Μονακό να παίξει στα καζίνο
να μπει σε ένα ελβετικό λογαριασμό
μέσω μιας offshore σε ένα παράδεισο φορολογικό να ξεκουραστεί
ή ακόμη σε τοξικά ομολόγα να επενδυθεί
να γίνει μια ωραία φούσκα
να μεγαλώσει
με ψέματα και φήμες να διογκωθεί
και μπαμ!
να σκάσει…


Και στα τέσσερα σημεία…
σαν τον άνεμο…
να χαθεί…


Και δεν μπορεί! Δεν μπορεί!»


Αχ, ρε παλιόπαιδα μας κατασυγκινήσατε πάλι….- Νικολόπουλος Βασίλης

Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011

"Το Κεφάλαιο" του Καρλ Μαρξ.....και από φέτος όλα τα παιδάκια στα εργοστάσια!

Αφου η κ.Διαμαντοπουλου στη φουρια της να επιβάλλει τη νεοφιλέλευθερη αντι-μεταρρύθμιση στα Πανεπιστημια "ξέχασε" να τυπώσει τα σχολικά βιβλία (αμελητέα παραλλειψη για μια Υπουργο Παιδείας ) και αφου η μεγαλοαστική μας τάξη επιμένει να γυρίσουμε στον 19ο αιώννα για να "σωθεί η χώρα" ας παρουμε μια γεύση απο τον αγαπημένο αιώνα όλων των καπιταλιστών οπως γλαφυρά περιγράφεται στο περιβόητο "Κεφαλαιο" του απο τον Καρλ Μαρξ:

Από την έκθεση της επιτροπής Ουαιτ για την παιδική εργασία στην Αγγλία το 1863:

"Είμαι 13 χρονών.....Τον περασμένο χειμώνα εργαζόμουν ως τις 9 το βράδυ και τον προπερασμενο χειμώνα ως τις 10. Τον τελευταίο χειμώνα έκλαιγα σχεδόν κάθε βράδυ γιατί πονούσαν τα πληγιασμένα πόδια μου".

"Οταν ο γιος μου ήταν 7 χρονών τον κουβαλούσα μέσα στο χιόνι στην πλάτη μου ως το εργοστάσιο και απο το εργοστάσιο στο σπίτι και δούλευε συνήθως 16 ώρες.....Συχνά γονάτιζα πλαι του και τον ταιζα την ώρα που στεκόταν μπροστά στη μηχανή γιατί δεν του επιτρεπόταν ούτε να απομακρυνθεί απο αυτή ούτε να την σταματήσει".

"Ο Ουιλλιαμ Γουντ ηλικίας εννέα χρονών ήταν 7 χρονών και 10 μηνών όταν άρχιζε να εργάζεται....Ολες τις μέρες της εβδομάδας έρχεται στις 6 το πρωι και σταματάει στις 9 το βράδυ....Επομένως δεκαπεντάωρη εργασία για ένα παιδί 7 χρονών!"

Από τους μάρτυρες (εργάτες σε εργοστάσια) που ανάκρινε το μέλος της επιτροπής Ουαιτ 270 ήταν κατω από 18 χρονών, 40 κάτω απο 10, 10 μόνο 8 και 5 μόνο 6 χρονών. 


.....επειδή λοιπόν για να "σωθέι η χώρα" όπως μας διαβεβαιώνουν και οι αμερικανοσπουδαγμένοι οικονομολόγοι μας πρέπει να "΄θυσιαστεί μια γεννια"
επειδή τα "οικονομικά θαυματα" (οπως και σημερα το κινέζικο και το ινδικό) βασιζονται  στην παιδική εργασία
Γι αυτό: Ολα τα παιδάκια στα εργοστάσια!
και με τις ευλογίες του υπουργείου παιδείας που κάνει ότι μπορεί για να την απαξιώσει.......
Αλλωστε οπως καποιοι αλλοι "σοσιαλιστες" ("εθνικο-" οι συγκεκριμένοι) σε ενα άλλο "ευαγες ίδρυμα" (στο στρατοπεδο συγκεντρωσης Νταχαου) είχαν γράψει:
Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ!

Προς όλα τα παιδάκια του κόσμου λοιπόν : ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ!







Τετάρτη 20 Ιουλίου 2011

"Η παρακμή του Δήμου".....ο Δημοσθένης καταγγέλει το "ρήτορα" Βενιζέλο!

Λέει ο Δημοσθένης:

".......Αλλοτε οι Ελληνες ήταν παντα έτοιμοι να θυσιαστούν για την ελευθερία. Σήμερα είναι έτοιμοι να υποδουλωθούν.
Υπήρχε, πράγματι, παλαιότερα στις ψυχές όλων κάτι που δεν υπάρχει πλέον σήμερα.....
Τι ήταν αυτό;
Πολύ απλά το γεγονός και μόνον ότι όλοι μα όλοι μισούσαν τα μίσθαρνα όργανα όσων κατα καιρούς φιλοδοξούσαν να εξουσιάσουν ή να διαφθείρουν την Ελλάδα και δεν υπήρχε μεγαλύτερη τιμωρία απο αυτήν που επεφύλασσαν στους αποδεδειγμένα αργυρώνητους.
Ετσι την κάθε ευκαιρία δράσης, οι ρήτορες κι οι στρατηγοί δεν ήταν δυνατόν να εξαγοραστούν και να την αφήσουν να πάει χαμένη, όπως δεν ήταν δυνατόν να εξαγοραστεί ούτε η μεταξύ μας ομόνοια ούτε η δυσπιστία προς τους τυράννους και τους βαρβάρους.
 Στις μέρες μας αντίθετα όλα τούτα εχουν ξεπουληθεί σαν εμπορεύσιμα αγαθά και στη θέση τους εχουν εισαχθεί όλα όσα κατέστρεψαν και διέβρωσαν την Ελλαδα.
Ποια είναι αυτά;
Η ζήλεια για τους δωροδοκηθέντες, η ανοχή για τους τυχόν αποκαλυφθέντες, η συγγνώμη προς τους ενόχους, το μίσος ενάντια σε όσους τα στηλιτευουν όλα αυτα, κι όλα τα.......

Δευτέρα 4 Ιουλίου 2011

" Λούκυ Λουκ" των Μορρίς- Γκοσινύ..........βρέθηκαν οι αδελφοί Ντάλτον!

Τελικά όχι μόνο τα καλά βιβλία αλλά και τα καλά κόμικς μιλάνε για τη ζωή μας.
Όπως αποδεικνύει η παράπλευρη φωτογραφία βρέθηκαν....... οι αδελφοί Ντάλτον!(ή τουλάχιστον άμεσοι απόγονοί τους).
Ζουν και κυκλοφορούν ανάμεσα μας με στολή ΜΑΤ ενώ είναι  σίγουρο ότι εκτός από τις ασπίδες που κρατάνε ανάποδα πρέπει από κάτω να φοράνε και τις ολόσωμες ριγέ φόρμες της φυλακής άλλη μια απόδειξη της σχέσης κράτους και παρανόμων του παρακράτους.
Βέβαια προκύπτει ένα αριθμολογικό πρόβλημα:
Ο Ματατζής που κρατάει σωστά την ασπίδα του είναι ο Τζόε, ακριβώς διπλά του είναι ο Τζακ, ο Ουίλλιαμ και ο Αβερελ όποτε περισσεύουν τέσσερις άρα αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι ζούμε σε εποχές γενικευμένης αποβλάκωσης όπου το ζήτημα δεν είναι να "ξυπνήσεις" αλλά να μην αποβλακωθείς.
Η βλακεία "αυξάνεται και πληθύνεται" και κυκλοφορεί με πλήρη εξοπλισμό ΜΑΤ γιατί ως γνωστόν..... (θέλει να )  είναι ανίκητη!!!!

Κυριακή 3 Ιουλίου 2011

"Η Φαρμα των Ζώων" του Τζορτζ Οργουελ...... και ο Βενιζέλος σε ρόλο Στριγγλή!

(Η υπόθεση είναι γνωστή. Τα ζώα επαναστατούν αλλά τα γουρούνια σταδιακά εγκαθιστούν δικτατορία. Ο Στριγγλής είναι ένα ταλαντούχο στη ρητορική γουρουνάκι που αναλαμβάνει τις "δύσκολες αποστολές" να πείσει τα ζώα ότι "όλα γίνονται για το καλό τους".)


"........Έστειλαν τότε το Στρίγγλή να δώσει τις αναγκαίες εξηγήσεις.( γιατί τα γουρούνια κρατάνε για τον εαυτό τους το γάλα και τα μήλα)
-Σύντροφοι σήκωσε φωνή υποθέτω πως δε φαντάζεστε πως εμείς τα γουρούνια το κάνουμε αυτό από πνεύμα εγωισμού για λόγους προνομιών. Πολλοί από μας σιχαίνονται και το γάλα και τα μήλα. Ακόμη κι εγώ ο ίδιος. Ο μόνος λόγος που τα μαζεύουμε είναι γιατί πρέπει να κοιτάξουμε την υγεία μας. Τόσο το γάλα όσο και τα μήλα- όπως έχει αποδειχτεί κι επιστημονικά σύντροφοι- περιέχουν συστατικά απολύτως αναγκαία για την καλή κατάσταση ενός γουρουνιού. Εμείς τα γουρούνια κάνουμε διανοητική εργασία. Ολη η διοίκηση και οργάνωση τούτης εδώ της φάρμας εξαρτάται από εμάς. Μέρα νύχτα φροντίζουμε για σας. Τούτο το γάλα το πίνουμε για το δικό σας καλό και για τον ίδιο λόγο τρώμε αυτά τα μήλα. Μπορείτε να βάλετε με το μυαλό σας τι θα γινόταν αν εμείς τα γουρούνια παραμελούσαμε τα καθήκοντα μας;......."

".....Μετά από όλα τούτα ο Στριγγλής στάλθηκε  να κάνει το γύρο της φάρμας και να εξηγήσει στα άλλα ζώα τη νέα κατάσταση των πραγμάτων.(δηλ. τη δικτατορία του γουρουνιού Ναπολέοντα)
-Σύντροφοι έλεγε πιστεύω...........

Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

"Ο Διγενής Ακρίτας" του Κωστή Παλαμά......και οι τρεις Χάροντες!

Καβάλλα πάει ο Χάροντας
το Διγενή στον 'Αδη,
κι άλλους μαζί... Κλαίει, δέρνεται
τ' ανθρώπινο κοπάδι.

Και τους κρατεί στου αλόγου του
δεμένους τα καπούλια,
της λεβεντιάς τον άνεμο,
της ομορφιάς την πούλια.

Και σα να μην τον πάτησε
στου Χάρου το ποδάρι,
ο Ακρίτας μόνο ατάραχα
                                                                                     κοιτάει τον καβαλλάρη!

- Ο Ακρίτας είμαι, Χάροντα,
δεν περνώ με τα χρόνια.
Μ’ άγγιξες και δε μ’ ένοιωσες
στα μαρμαρένια αλώνια;

Είμ’ εγώ η ακατάλυτη
ψυχή των Σαλαμίνων.
Στην Εφτάλοφην έφερα
το σπαθί των Ελλήνων.

Δε χάνομαι στα Τάρταρα,
μονάχα ξαποσταίνω.
Στη ζωή ξαναφαίνομαι
και λαούς ανασταίνω! –


...."κλαίει (από τα δακρυγόνα) και δέρνεται (από τη ΔΝΤ-μπατσοκρατία) το ανθρώπινο κοπάδι" μα ο (παππούς) Ακρίτας που "δεν περνά με τα χρόνια" είναι εκεί και  μας υπενθυμίζει:
"Δεν χάνομαι στα Τάρταρα μονάχα ξαποσταίνω.
Στη ζωή ξαναφαίνομαι και λαούς ανασταίνω!" 

Κυριακή 26 Ιουνίου 2011

Το τραγουδάκι της "Μεταρρύθμισης".....τώρα και του Μεσοπρόθεσμου!

Εργαζόμενε μ’ακους;

Έλα να κάνουμε αλλαγες. « Επαναστατικές¨»
"Μεταρρυθμίσεις".Ριζικές. Ανατροπές.« Προοδευτικές»
Μια ζωή οχτάωρο, σύνταξη, παροχές… Πως μπορεις;
Είσαι "συντηρητικός". Δέξου την εξέλιξη.
Ακόμη απεργείς;


Χτύπα το κατεστημένο. Το παλιό…Έλα, το καινούργιο είναι εδώ.
Μοντέρνο, φρέσκο… Άρα « προοδευτικό».
Ωράριο εργασίας οχτάωρο; Μα που ζεις; Έλα θα δουλέψεις δωδεκαωρο. Μπορεις, μπορεις…
Συλλογικές συμβάσεις εργασίας, κοινωνική ασφάλιση, ένσημα…Τι είναι αυτά;

Κάτω τα δικαιώματα, ζήτω η δουλεια!



Άκου τον εργοδότη σου. Πολύ μιλάς.
Είναι κοινωνικός εταίρος σου…
Για το συμφέρον σου, μην αντιδράς!


Μαθέ τα συνθήματα. Τα « επαναστατικά».
"Εργοδότες όλου του κόσμου ενωθείτε.
Εργαζόμενοι με υπευθυνότητα υποταχθείτε".

Τώρα όλοι μαζί:
"Δουλεια, δουλεια για λιγότερα λεφτά!"

Δεν σας ακούω …Πιο δυνατά!


Εργαζόμενε μ’ακους;
Το μέλλον είμαι εγώ. Μ ε ρηξικέλευθες ιδέες
οπισθοδρόμησης στην «επανάσταση» της Νέας Τάξης σε οδηγώ.
Στον εικοστό πρώτο αιώνα απ’ τον εικοστό…
Με μια στάση στον δέκατο ένατο...

Για πολύ καιρό!



- Γράφτηκε 10 χρόνια πριν κι όμως για δες που σήμερα όλη η "σοσιαλνεοφιλελευθερη κομπανία" είναι επι σκηνής: "σοσιαλιστες" υπουργοί φανατικοι "μεταρρυθμιστες" και νεοφιλελευθεροι "επαναστάτες" παλεύουν με τις "δυναμεις της συντηρησης" που "δεν θελουν να αλλαξει τίποτα"....
Απεχθείς βιαστές...Πρώτα των λέξεων....Κι έπειτα της ζωής μας! -Νικολόπουλος Βασίλης.

 




Κυριακή 19 Ιουνίου 2011

"Το κοινωνικό συμβόλαιο" του Ζαν Ζακ Ρουσσώ.....ε, όχι και ο Ρουσσώ "φιλοχουντικός"!

".....Απο τη στιγμή που οι δημόσιες υπηρεσίες παυουν να είναι η κύρια απασχόληση των πολιτών, κι αυτοί αρχίζουν να αρέσκονται περισσότερο με το να γεμίζουν το πουγγί τους, παρά να ενδιαφέρονται για το ατομό τους, το Κρατος βρίσκεται κιόλας πολυ κοντά στην ερημωσή του.
Χρειάζεται να γίνει κάποιος πόλεμος; Οι πολίτες πληρώνουν μισθοφόρους κι αυτοί μένουν στα σπίτια τους. Πρέπει να πάνε στη συνέλευση; Διορίζουν αντιπροσώπους και μένουν στα σπίτια τους.
Από αγάπη για το χρήμα και την τεμπελιά, δημιούργησαν στρατιώτες για να υποδουλώσουν την ίδια την πατρίδα τους, κι αντιπροσώπους για να την ξεπουλήσουν. Ειναι η απορόφησή τους με το εμπόριο και τις βιοτεχνίες, είναι το αχόρταγο συμφέρον του κέρδους, είναι η μαλθακότητα και η αγάπη για τις ανέσεις, που.........

Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011

" Πώς έγινε ένας κακός άνθρωπος" της Ελένης Βακαλό.....και πως ο φοβισμένος πολίτης γίνεται ένας χαιρέκακος ραγιάς!

"Θα σας πω πώς έγινε
έτσι είναι η σειρά
Ένας μικρός καλός άνθρωπος αντάμωσε στο δρόμο του έναν κτυπημένο
Τόσο δα μακριά από κείνον ήτανε πεσμένος και λυπήθηκε
τόσο πολύ λυπήθηκε
που ύστερα φοβήθηκε
πριν κοντά του να πλησιάσει, για να σκύψει να τον πιάσει,σκέφτηκε καλύτερα
Τι τα θες τι τα γυρεύεις
κάποιος άλλος θα βρεθεί από τόσους εδώ γύρω, να ψυχοπονέσει τον καημένο
και καλύτερα να πούμε
ούτε πως τον έχω δει
Και επειδή φοβήθηκε έτσι συλλογίστηκε.
Τάχα δε θα είναι φταίχτης, ποιον χτυπούν χωρίς να φταίξει;
Και καλά του κάνουνε, αφού ήθελε να παίξει με τους άρχοντες
Άρχισε λοιπόν και κείνος
από πάνω να κτυπά
Αρχή του παραμυθιού καλημέρα σας".- Δέσποινα

.....και λέει ο ραγιάς: "ήρθε ο καιρός ο (φταίχτης) λαός ( γιατί ποιον χτυπούν χωρίς να φταίξει;) να πληρώσει (και καλά του κάνουνε) για την καλοπέραση του ( αφού ήθελε να παίξει με τους άρχοντες)".....
Κι άρχισε λοιπόν και κείνος από πάνω να χτυπά (είναι διεφθαρμένος, είναι τεμπέλης, πρέπει να πληρώσει, του αξίζει να τιμωρηθεί  κλπ κλπ)....
Αρχή της εξέγερσης (στην κακία του φοβισμένου ραγιά)...Καλημέρα σας!

Τετάρτη 1 Ιουνίου 2011

"ΦΟΒΑΜΑΙ" (του Μανώλη Αναγνωστάκη).....τα παπαγαλάκια που ξαφνικά "συμπαραστέκονται" στους αγανακτισμένους πολίτες.

Φοβᾶμαι...
Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἑφτὰ χρόνια ἔκαναν πὼς δὲν εἶχαν πάρει χαμπάρι
καὶ μία ὡραία πρωία μεσοῦντος κάποιου Ἰουλίου
βγῆκαν στὶς πλατεῖες μὲ σημαιάκια κραυγάζοντας «δῶστε τὴ χούντα στὸ λαό».
Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ μὲ καταλερωμένη τὴ φωλιὰ
πασχίζουν τώρα νὰ βροῦν λεκέδες στὴ δική σου.
Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ σοῦ κλείναν τὴν πόρτα
μὴν τυχὸν καὶ τοὺς δώσεις κουπόνια καὶ τώρα
τοὺς βλέπεις στὸ Πολυτεχνεῖο νὰ καταθέτουν γαρίφαλα καὶ νὰ δακρύζουν.
Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ γέμιζαν τὶς ταβέρνες
καὶ τὰ σπάζαν στὰ μπουζούκια κάθε βράδυ καὶ τώρα τὰ ξανασπάζουν
ὅταν τοὺς πιάνει τὸ μεράκι τῆς Φαραντούρη καὶ ἔχουν καὶ «ἀπόψεις».
Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἄλλαζαν πεζοδρόμιο ὅταν σὲ συναντοῦσαν
καὶ τώρα σὲ λοιδοροῦν γιατὶ, λέει, δὲν βαδίζεις ἴσιο δρόμο.
Φοβᾶμαι, φοβᾶμαι πολλοὺς ἀνθρώπους.
Φέτος φοβήθηκα ἀκόμη περισσότερο.


......αυτά  έγραφε ο Μανώλης Αναγνωστάκης  για την κοινωνία της μεταπολίτευσης εν ετει 1983 - Γιώργος.

Δευτέρα 30 Μαΐου 2011

" Η κατασκευή υπηκόων" του Ε. Α. Ράουτερ........για να παραμείνουμε "αγανακτισμένοι" πολίτες!

Πως κατασκευάζεται μια γνώμη σε ένα κεφάλι.
Στο σχολείο κατασκευάζονται άνθρωποι. Η διαδικασία της κατασκευής ανθρώπων λέγεται εκπαίδευση. Η οικογένεια, ο κινηματογράφος, η τηλεόραση, το θέατρο, το ραδιόφωνο, οι εφημερίδες, τα βιβλία και τα πλακάτ είναι σχολεία με την ευρύτερη έννοια. Για την κατασκευή πραγμάτων χρησιμοποιούνται εργαλεία. Το εργαλείο με το οποίο κατασκευάζονται άνθρωποι είναι η πληροφορία.
Οι νόμοι φτιάχνονται από ανθρώπους. Κανείς δεν φτιάχνει ένα νόμο που να στρέφεται εναντίον του. Αν κάποιος δεν είναι πλουσιότερος από τους άλλους, δεν του περνάει από το μυαλό η σκέψη να πει «Ου κλέψεις».
Όταν οι πρώτοι άνθρωποι πλούτισαν αρκετά ώστε να μπορέσουν να συγκροτήσουν μια συμμορία για την καταπίεση και την εκμετάλλευση των άλλων γεννήθηκε αυτό που ονομάζουμε σήμερα κράτος.
Το κράτος είναι η μετεξέλιξη μιας συμμορίας από μπράβους. Οι νόμοι είναι η μετεξέλιξη ενός καταλόγου με τις επιθυμίες των πλούσιων δουλοκτητών.
Το κράτος διευκολύνεται στη διακυβέρνηση αυτού του νέου είδους υπηκόων χάρη σε δύο εξελίξεις: η πρώτη είναι.....

Κυριακή 22 Μαΐου 2011

"Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος" του Τάσου Λειβαδίτη.......πρέπει να αρνηθείς την βραδινή ξεκούραση στο καναπέ σου!

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν’ αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκιο.
Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα ματώσουν απ’ τις φωνές
το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες μα ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων
κάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζεις την αδικία.
Και πρόσεξε: μη ξεχαστείς ούτε στιγμή.
Έτσι λίγο να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια
αφήνεις χιλιάδες παιδιά να κομματιάζονται την ώρα που παίζουν ανύποπτα στις πολιτείες
μια στιγμή αν κοιτάξεις το ηλιοβασίλεμα
αύριο οι άνθρωποι θα χάνονται στην νύχτα του πολέμου
έτσι και σταματήσεις μια στιγμή να ονειρευτείς
εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα θα γίνουν στάχτη κάτω απ΄τις οβίδες.
Δεν έχεις καιρό
δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί ν’ αφήσεις τη μάνα σου, την αγαπημένη ή το παιδί σου.
Δε θα διστάσεις.
Θ’ απαρνηθείς την λάμπα σου και το ψωμί σου
θ’ απαρνηθείς τη βραδινή ξεκούραση στο σπιτικό κατώφλι
για τον τραχύ δρόμο που πάει στο αύριο.
Μπροστά σε τίποτα δε θα δειλιάσεις και ούτε θα φοβηθείς.
Το ξέρω, είναι όμορφο ν’ ακούς μια φυσαρμόνικα το βράδυ, να κοιτάς εν’ άστρο,

να ονειρεύεσαι
είναι όμορφο σκυμμένος πάνω απ΄ το κόκκινο στόμα της αγάπης σου
να την ακούς να λεει τα όνειρα της για το μέλλον.
Μα εσύ πρέπει να τ’ αποχαιρετήσεις όλ’ αυτά και να ξεκινήσεις

γιατί εσύ είσαι υπεύθυνος για όλες τις φυσαρμόνικες του κόσμου, για όλα τ’ άστρα, για όλες τις λάμπες και για όλα τα όνειρα
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί να σε κλείσουν φυλακή για είκοσι ή και περισσότερα χρόνια
μα εσύ και μες στη φυλακή θα θυμάσαι πάντοτε την άνοιξη, τη μάνα σου και τον κόσμο.
Εσύ και μες απ’ το τετραγωνικό μέτρο του κελιού σου
θα συνεχίζεις το δρόμο σου πάνω στη γη.
Κι όταν μες στην απέραντη σιωπή, τη νύχτα
θα χτυπάς τον τοίχο του κελιού σου με το δάχτυλο
απ’ τ’ άλλο μέρος του τοίχου θα σου απαντάει η Ισπανία.
Εσύ, κι ας βλέπεις να περνάν τα χρόνια σου και ν’ ασπρίζουν τα μαλλιά σου
δε θα γερνάς.
Εσύ και μες στη φυλακή κάθε πρωί θα ξημερώνεσαι πιο νέος
αφού όλο και νέοι αγώνες θ’ αρχίζουμε στον κόσμο
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
θα πρέπει να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό.
Αποβραδίς στην απομόνωση θα γράψεις ένα μεγάλο τρυφερό γράμμα στη μάνα σου
θα γράψεις στον τοίχο την ημερομηνία, τ’ αρχικά του ονόματός σου και μια λέξη: Ειρήνη
σα νάγραφες όλη την ιστορία της ζωής σου.
Να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό
να μπορείς να σταθείς μπροστά στα έξη ντουφέκια
σα να στεκόσουνα μπροστά σ’ ολάκερο το μέλλον.
Να μπορείς, απάνω απ’ την ομοβροντία που σε σκοτώνει
εσύ ν’ ακούς τα εκατομμύρια των απλών ανθρώπων που τραγουδώντας πολεμάνε για την ειρήνη.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

Σάββατο 14 Μαΐου 2011

"Μόνο ένα σπασμένο κεφάλι".......γιατί η πρώτη μορφή βίας είναι πολιτική!

Σπασμένα κεφάλια από ΜΑΤ
Σπασμένα κεφάλια από αυτοκτονίες
Σπασμένα κεφάλια μιας "ξαφνικής" δυστυχίας
Σπασμένα κεφάλια ανασφάλιστων
Σπασμένα κεφάλια ανέργων
Σπασμένα κεφάλια υπαλλήλων
Σπασμένα κεφάλια άστεγων
Σπασμένα κεφάλια διαδηλωτών
Σπασμένα κεφάλια εργαζομένων
Σπασμένα κεφάλια αγροτών
Σπασμένα κεφάλια νεόπτωχων
Σπασμένα κεφάλια απεργών
Σπασμένα κεφάλια χρεοκοπημένων
Σπασμένα κεφάλια ασθενών
Σπασμένα κεφάλια φορτηγατζήδων
Σπασμένα κεφάλια εμπόρων
Σπασμένα κεφάλια μεταναστών
Σπασμένα κεφάλια συμβασιούχων
Σπασμένα κεφάλια λιμενεργατών
Σπασμένα κεφάλια συνταξιούχων
Σπασμένα κεφάλια κατοίκων
Σπασμένα κεφάλια νέων
Σπασμένα κεφάλια φοιτητών
Σπασμένα κεφάλια συζύγων
Σπασμένα κεφάλια παιδιών...

Σπασμένα κεφάλια λαών.

Σπασμένα κεφάλια "καθυστέρησης"
Σπασμένα κεφάλια "εθνικής σωτηρίας"…
Σπασμένα κεφάλια προπάντων μιας "απαραίτητης (δημοσιονομικης) πειθαρχίας".

Σπασμένα κεφάλια υποκριτών!

...που "καταδικάζουν τη βία" που οι ίδιοι εξαπέλυσαν στο σώμα της κοινωνίας
και ξεχνάνε ότι στη σειρά των "σπασμένων κεφαλιών"
κάθε κεφάλι, δεν είναι τίποτα περισσότερο….
Μόνο ένα σπασμένο κεφάλι!- Νικολόπουλος Βασίλης

Τρίτη 3 Μαΐου 2011

"Βιολέτες για μια εποχή" του Τάσου Λειβαδίτη.....και το πραγματικό δίλημμα: Ποίηση ή Βαρβαρότητα;

   "Κι άξαφνα έγινε μια παράξενη ησυχία, όπως όταν κατεβάζεις την κουρτίνα για μια πράξη ανομολόγητη- στάθηκα στη μέση της κάμαρας και κοίταξα όλο το ανεκπλήρωτο της ζωής μου,
   μόλις είχα γυρίσει νικημένος, ζέστανα λίγο φαί στη γκαζιέρα, φόρεσα και το παλιό γιλέκο του παππού, κρύωνα, στο συρτάρι σωρός τα κιτρινισμένα γράμματα σαν ένα ιδιόκτητο κοιμητήρι.
Κι όμως υπήρξαμε κάποτε βασιλιάδες του πρωινού και το βράδυ αιχμαλωτίζαμε το άπειρο στ αδέξια λόγια της προσευχής μας κι ύστερα, καθώς μεγαλώναμε, εκείνες οι μυστηριώδεις φιλίες σε τόσα βράδια λησμονιάς, με ποιους;  άγνωστο, πράγματα ανεξήγητα που είναι αδύνατο να γίνουν παρελθόν  και στέκουν εκει σαν αίνιγμα ( όταν είχαμε τη νεότητα ήμασταν πολύ νέοι για να επωφεληθούμε) - κι ίσως, σκέφτομαι, απο κει να ξεκίνησε ο θάνατος: απ το όνειρο κάποιου που δεν του φτανε ο κόσμος...." - από το ποίημα "Ταξίδι Χωρίς Τέλος".

 Η αξία ενος πολιτισμού κρίνεται απο τη θεση που δίνει στη φωνή των  ποιητών...Δεν έχουν οι βάρβαροι θρησκεία; δεν εχουν τεχνολογία;....Οι βάρβαροι δεν έχουν ποίηση.
Και κανένα  δίλημμα ("σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα" κλπ) δεν μπορεί να τεθεί αν πρώτα δεν απαντήσουμε στο ουσιαστικό ερώτημα: Ποίηση ή Βαρβαρότητα;
Ελένη Π.

Τετάρτη 13 Απριλίου 2011

"Οι Μοιραίοι" του Κώστα Βάρναλη......μια άλλη εκδοχή του Διαδικτύου;

Αφιερωμένο σε όσους εκτονώνουν το θυμό τους αποκλειστικά  μέσω Ιντερνετ - Ανδρέας Χ.

  Οι Μοιραίοι
Μες την υπόγεια την ταβέρνα,
μες σε καπνούς και σε βρισιές
(απάνω στρίγγλιζε η λατέρνα)
όλ'η παρέα πίναμ' εψες'
εψές, σαν όλα τα βραδάκια,
να πάνε κάτου τα φαρμάκια.

Σφιγγόταν ένας πλάι στον άλλο
και κάπου εφτυούσε καταγής.
Ω! πόσο βάσανο μεγάλο
το βάσανο είναι της ζωής!
Όσο κι ο νους να τυραννιέται,
άσπρην ημέρα δε θυμιέται.

Ήλιε και θάλασσα γαλάζα
και βάθος τ' άσωτ' ουρανού!
Ω! της αυγής κροκάτη γάζα,
γαρούφαλα του δειλινού,
λάμπετε, σβήνετε μακριά μας,
χωρίς να μπείτε στην καρδιά μας!

Του ενός ο πατέρας χρόνια δέκα
παράλυτος, ίδιο στοιχειό'
τ' άλλου κοντόημερ' η γυναίκα
στο σπίτι λιώνει από χτικιό'
στο Παλαμήδι ο γιός του Μάζη
κ' η κόρη του Γιαβή στο Γκάζι.

- Φταίει το ζαβό το ριζικό μας!
- Φταίει ο Θεός που μας μισεί!
- Φταίει το κεφάλι το κακό μας!
- Φταίει πρώτ' απ' όλα το κρασί!
Ποιος φταίει; ποιος φταίει; Κανένα στόμα
δεν το βρε και δεν το 'πε ακόμα.

Έτσι στη σκότεινη ταβέρνα
πίνουμε πάντα μας σκυφτοί.
Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα
όπου μας εύρει μας πατεί.
Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,
προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!

Πέμπτη 7 Απριλίου 2011

«Το κλειδί είναι κάτω από το γεράνι» του Χρόνη Μίσσιου.....θα πρεπε να διδάσκεται στο σχολείο!

Το να ανακαλύπτεις αργά ένα πραγματικά καλό βιβλίο είναι σαν να έχεις χάσει κάποια χρόνια από τη ζωή σου. Αυτό είναι ένα άσχημο συναίσθημα το όποιο όμως μερικές φορές εξισορροπείται από την ικανοποίηση που σου προσφέρει η ανάγνωση αυτού του βιβλίου.
Ο Χρόνης Μίσσιος στο βιβλίο του «Το κλειδί είναι κάτω από το γεράνι» δεν περιγράφει έναν απλό τόπο, αλλά το νησί των επιθυμιών. Το νησί, στο οποίο όλοι, μορφωμένοι, αμόρφωτοι, πλούσιοι, φτωχοί, έξυπνοι και αφελείς, καταφεύγουν για να ζήσουν τα όνειρά τους. Ένα νησί το οποίο αποτελεί σανίδα σωτηρίας για τον κάθε έναν από τους κατοίκους του, ακόμη και για τα ζωντανά. Στο νησί αυτό, η οποιαδήποτε ασχολία, ακόμα και η εργασία, αποτελεί.......

Δευτέρα 4 Απριλίου 2011

"Προμηθέας Δεσμώτης" του Αισχύλου.....και η διαχρονική απάντηση στους "υπηρέτες-μήντια" των "θεών".

Προμηθέας: Αλαζονεία και κομπασμός τα λόγια σου
                    καθώς ταιριάζει στων θεών τον υπηρέτη.
                    Καινούργιοι και νεόκοποι στην εξουσία θαρρείτε
                    πως κρατάτε πύργους άπαρτους. Εγώ δεν είδα
                    με τα μάτια μου δυο βασιλιάδες να γκρεμίζονται;
                    Θ αξιωθώ να δω και τρίτον τώρα κυβερνήτη
                    αισχρά να πέφτει, βίαια.
                    Πως θες λοιπον  να φοβηθώ και να λουφάξω
                    στους νεους τους θεούς μπροστα;     
                    Τόσος λειψός δεν είμαι. Κι εσύ τον ίδιο
                    πάρε δρόμο και γύρνα πίσω πάλι.
                    Ρωτάς πολλά και δεν θα μάθεις τίποτα.
       Ερμής: Αυθαδιάζεις όπως πρώτα. Ομως δες
                   σε τι λιμάνι συμφοράς σε δέσαν.
Προμηθέας: Μαθε το μια για πάντα. Δεν την αλλάζω την
                    δυστυχία μου με την σκλαβιά σου.



.....μαντατοφόροι, κολαούζοι, αγγελιοφόροι, παπαγαλακια και υπηρετες των εξουσιαστών- "θεών" συνωστιζονται σε οθονες και μικρόφωνα για να μας πεισουν "ποσο καλυτερη ειναι η σκλαβια στα αφεντικά τους απο την δυστυχία της αξιοπρέπειας μας".
Κι οταν δεν πειθομαστε μας βριζουν (κοπρίτες,τεμπέληδες, γουρούνια κλπ)
Για να μην προλαβουμε να τους δώσουμε την απάντηση που μεταξύ όλων των λαών περισσοτερο φοβούνται  απο τους  Ελληνες (που πρωτοι δια γραφής Αισχύλου υψωσαν την "ανυπακοη" σε ιδανικο και τον "επαναστατη" σε προτυπο): 
 - Αυθαδιάζεις όπως πρώτα.....
 - Μαθε το μια για πάντα: ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΛΛΑΖΩ ΤΗ ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΣΚΛΑΒΙΑ ΣΟΥ!

Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011

" Η καταγωγή του Χριστιανισμού" του Καρλ Καουτσκι....και η αλα ΜΚΟ φιλανθρωπία.


Απο το κεφ Β3 " Νοοτροπία και ψυχοσύνθεση την εποχή της ρωμαικής αυτοκρατορίας":

"....Την εποχή της αυτοκρατορίας διαλύονται όλες οι παλιές κοινωνικές οργανώσεις, όχι μόνο οι αγροτικές κομμούνες, μα και οι σπιτικοί συνεταιρισμοί και οι μεγάλες οικογένειες. Ο καθένας τώρα σκέφτεται για το εγώ του, οι συγγενικοί δεσμοί σπάζουνε, το ίδιο και οι πολιτικοί, η αυτοθυσία για τους συγγενείς χάνεται το ίδιο όπως και η αυταπάρνηση για την κοινότητα και για το κράτος. Απ αυτό περισσότερο υποφέρανε τα ορφανεμένα παιδιά. Δίχως γονιούς μένανε τώρα απροστάτευτα στο δρόμο και δεν βρίσκανε κανέναν που να τα πάρει μαζί του. Τα εγκαταλελειμένα όλο.........

Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

"Η άνοδος της ασημαντότητας" του Κορνήλιου Καστοριάδη.......και η κάθοδος στη "διαφθορά".

Γράφει ο Κορνήλιος Καστοριάδης:

"...η αποσύνθεση γίνεται φανερή κυρίως μέσα από την εξαφάνιση των σημασιών και το σχεδόν απόλυτο ξεθώριασμα των αξιών. Και αυτό απειλεί μακροπρόθεσμα την επιβίωση του ίδιου του συστήματος. Οταν δηλώνεται ανοιχτά όπως γίνεται τώρα στις δυτικές κοινωνίες, ότι η μοναδική αξία είναι το χρήμα, το κέρδος, ότι το ύπέρτατο ιδεώδες του κοινωνικού βίου είναι το πλουτίστε μπορεί να διερωτηθεί κανείς αν είναι ποτέ δυνατόν μια κοινωνία να συνεχίσει να λειτουργεί και να αναπαράγεται μονάχα σε αυτή τη βάση. Αν τα πράγματα είχαν έτσι τότε οι δημόσιοι υπάλληλοι θα πρέπει..

Τρίτη 15 Μαρτίου 2011

"Η Μεγάλη Παντομίμα" του Ντάριο Φο.....Ενα κούιζ....


(....Οι ηθοποιοί τραγουδούν όλοι μαζι το τραγούδι του Θεοδωράκη....)




ΧΟΡΟΣ: Την Κυριακή ήμουν ελεύθερος,
                τη Δευτέρα ήμουν σκλάβος.
                Ο ήλιος περιστρέφεται στον ύπνο
                                                                       και κλαίει τη χαμένη ελευθερία μου.
                                                                       Υψώνουμε τις γροθιές μας
                                                                       τα κουρέλια της καταπατημένης αξιοπρέπειας μας.
                                                                      ...........................................................................................
                                                                       εσείς δεν το ξέρατε,
                                                                       αλλά η Ελλάδα έχει βουνά...
                                                                       Τα βουνά μας
                                                                       θα κατέβουν στη θάλασσα
                                                                       και στη θάλασσα θα σας πνίξουν....



.....Στην γραμμή που είναι κενή γράφει:   Φασίστες, συνταγματάρχες, Αμερικανοί του Τέξας

Εσείς σήμερα  τι  θα βάζατε στη θέση τους;;;;;





Σάββατο 12 Μαρτίου 2011

"Ο Ηγεμόνας" του Νικολό Μακιαβέλι.....προβλέπει και τη μοίρα του ΓΑΠ!


Τι λεει ο Μακιαβέλι για τις "ωμότητες";
"Πιστεύω οτι αυτό εξαρτάται από την κακη ή καλη χρήση της ωμότητας. Καλής χρήσης μπορούν να ονομαστούν εκείνες που γίνονται μονομιάς, γιατί υπάρχει ανάγκη εξασφάλισης και που μετά δε συνεχίζονται αλλά μετατρέπονται σε όσο το δυνατό μεγαλύτερο όφελος προς τους υπηκόους, κακής χρήσης είναι...

Τετάρτη 9 Μαρτίου 2011