Πάσχω από καλπάζουσα γήρανση κροτάφων
Σαν μαύρες τρίχες με εγκαταλείπουν τα ονειρά μου
κι αντικαθίστανται
από ξέξασπρες σκληρές πραγματικότητες
Κάθε πρωί οι αντανακλάσεις του μέλλοντος
μου γνέφουν αμήχανα
έτσι που προσπαθούν να χαμογελάσουν
σε έναν άγνωστο
Ψεύτικες χάντρες και φθηνοί καθρέπτες
αιχμαλώτισαν την νιότη μου
και τώρα σκλάβος των κονκισταδορ
καλλιεργώ μέχρι θανάτου
την κανονικότητα
σε μια έρημη ενδοχώρα
Δραπέτης του ονείρου
πίστεψα στον γύρο της γης
που σαν σάβανο με έδεσε
στο κατάρτι του πολιτισμού
κι αναρρωτιέμαι
αναπάντεχα
καραβοτσακισμένος
Ποια η μοιραία κατάληξη του άγριου;
Να εξημερωθεί!
Ευτυχώς μέσα σε ένα όνειρο...-ΝΒ
