έτσι είναι η σειρά
Ένας μικρός καλός άνθρωπος αντάμωσε στο δρόμο του έναν κτυπημένο
Τόσο δα μακριά από κείνον ήτανε πεσμένος και λυπήθηκε
τόσο πολύ λυπήθηκε
που ύστερα φοβήθηκε
πριν κοντά του να πλησιάσει, για να σκύψει να τον πιάσει,σκέφτηκε καλύτερα
Τι τα θες τι τα γυρεύεις
κάποιος άλλος θα βρεθεί από τόσους εδώ γύρω, να ψυχοπονέσει τον καημένο
και καλύτερα να πούμε
ούτε πως τον έχω δει
Και επειδή φοβήθηκε έτσι συλλογίστηκε.
Τάχα δε θα είναι φταίχτης, ποιον χτυπούν χωρίς να φταίξει;
Και καλά του κάνουνε, αφού ήθελε να παίξει με τους άρχοντες
Άρχισε λοιπόν και κείνος
από πάνω να κτυπά
Αρχή του παραμυθιού καλημέρα σας".- Δέσποινα
.....και λέει ο ραγιάς: "ήρθε ο καιρός ο (φταίχτης) λαός ( γιατί ποιον χτυπούν χωρίς να φταίξει;) να πληρώσει (και καλά του κάνουνε) για την καλοπέραση του ( αφού ήθελε να παίξει με τους άρχοντες)".....
Κι άρχισε λοιπόν και κείνος από πάνω να χτυπά (είναι διεφθαρμένος, είναι τεμπέλης, πρέπει να πληρώσει, του αξίζει να τιμωρηθεί κλπ κλπ)....
Αρχή της εξέγερσης (στην κακία του φοβισμένου ραγιά)...Καλημέρα σας!
Χαιρετώ την τάξη σας. Μόλις σας ανακάλυψα και είπα να εγγραφώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι αφού συλλέγετε ενδιαφέροντα βιβλία, να προτείνω και εγώ ένα που θεωρώ ιδιαίτερα χρήσιμο.
«Διχασμός και εξιλέωση» του Βασίλη Καραποστόλη. Προσπαθεί να προσεγγίσει το αντίθετο φαινόμενο από αυτό που πραγματεύεται η ανάρτηση αυτή. Πώς γίνεται καλός ένας κακός άνθρωπος;
την καλημέρα μου
και την καληνύχτα μας
ΑπάντησηΔιαγραφή