Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

"Ο Διγενής Ακρίτας" του Κωστή Παλαμά......και οι τρεις Χάροντες!

Καβάλλα πάει ο Χάροντας
το Διγενή στον 'Αδη,
κι άλλους μαζί... Κλαίει, δέρνεται
τ' ανθρώπινο κοπάδι.

Και τους κρατεί στου αλόγου του
δεμένους τα καπούλια,
της λεβεντιάς τον άνεμο,
της ομορφιάς την πούλια.

Και σα να μην τον πάτησε
στου Χάρου το ποδάρι,
ο Ακρίτας μόνο ατάραχα
                                                                                     κοιτάει τον καβαλλάρη!

- Ο Ακρίτας είμαι, Χάροντα,
δεν περνώ με τα χρόνια.
Μ’ άγγιξες και δε μ’ ένοιωσες
στα μαρμαρένια αλώνια;

Είμ’ εγώ η ακατάλυτη
ψυχή των Σαλαμίνων.
Στην Εφτάλοφην έφερα
το σπαθί των Ελλήνων.

Δε χάνομαι στα Τάρταρα,
μονάχα ξαποσταίνω.
Στη ζωή ξαναφαίνομαι
και λαούς ανασταίνω! –


...."κλαίει (από τα δακρυγόνα) και δέρνεται (από τη ΔΝΤ-μπατσοκρατία) το ανθρώπινο κοπάδι" μα ο (παππούς) Ακρίτας που "δεν περνά με τα χρόνια" είναι εκεί και  μας υπενθυμίζει:
"Δεν χάνομαι στα Τάρταρα μονάχα ξαποσταίνω.
Στη ζωή ξαναφαίνομαι και λαούς ανασταίνω!" 

Κυριακή 26 Ιουνίου 2011

Το τραγουδάκι της "Μεταρρύθμισης".....τώρα και του Μεσοπρόθεσμου!

Εργαζόμενε μ’ακους;

Έλα να κάνουμε αλλαγες. « Επαναστατικές¨»
"Μεταρρυθμίσεις".Ριζικές. Ανατροπές.« Προοδευτικές»
Μια ζωή οχτάωρο, σύνταξη, παροχές… Πως μπορεις;
Είσαι "συντηρητικός". Δέξου την εξέλιξη.
Ακόμη απεργείς;


Χτύπα το κατεστημένο. Το παλιό…Έλα, το καινούργιο είναι εδώ.
Μοντέρνο, φρέσκο… Άρα « προοδευτικό».
Ωράριο εργασίας οχτάωρο; Μα που ζεις; Έλα θα δουλέψεις δωδεκαωρο. Μπορεις, μπορεις…
Συλλογικές συμβάσεις εργασίας, κοινωνική ασφάλιση, ένσημα…Τι είναι αυτά;

Κάτω τα δικαιώματα, ζήτω η δουλεια!



Άκου τον εργοδότη σου. Πολύ μιλάς.
Είναι κοινωνικός εταίρος σου…
Για το συμφέρον σου, μην αντιδράς!


Μαθέ τα συνθήματα. Τα « επαναστατικά».
"Εργοδότες όλου του κόσμου ενωθείτε.
Εργαζόμενοι με υπευθυνότητα υποταχθείτε".

Τώρα όλοι μαζί:
"Δουλεια, δουλεια για λιγότερα λεφτά!"

Δεν σας ακούω …Πιο δυνατά!


Εργαζόμενε μ’ακους;
Το μέλλον είμαι εγώ. Μ ε ρηξικέλευθες ιδέες
οπισθοδρόμησης στην «επανάσταση» της Νέας Τάξης σε οδηγώ.
Στον εικοστό πρώτο αιώνα απ’ τον εικοστό…
Με μια στάση στον δέκατο ένατο...

Για πολύ καιρό!



- Γράφτηκε 10 χρόνια πριν κι όμως για δες που σήμερα όλη η "σοσιαλνεοφιλελευθερη κομπανία" είναι επι σκηνής: "σοσιαλιστες" υπουργοί φανατικοι "μεταρρυθμιστες" και νεοφιλελευθεροι "επαναστάτες" παλεύουν με τις "δυναμεις της συντηρησης" που "δεν θελουν να αλλαξει τίποτα"....
Απεχθείς βιαστές...Πρώτα των λέξεων....Κι έπειτα της ζωής μας! -Νικολόπουλος Βασίλης.

 




Κυριακή 19 Ιουνίου 2011

"Το κοινωνικό συμβόλαιο" του Ζαν Ζακ Ρουσσώ.....ε, όχι και ο Ρουσσώ "φιλοχουντικός"!

".....Απο τη στιγμή που οι δημόσιες υπηρεσίες παυουν να είναι η κύρια απασχόληση των πολιτών, κι αυτοί αρχίζουν να αρέσκονται περισσότερο με το να γεμίζουν το πουγγί τους, παρά να ενδιαφέρονται για το ατομό τους, το Κρατος βρίσκεται κιόλας πολυ κοντά στην ερημωσή του.
Χρειάζεται να γίνει κάποιος πόλεμος; Οι πολίτες πληρώνουν μισθοφόρους κι αυτοί μένουν στα σπίτια τους. Πρέπει να πάνε στη συνέλευση; Διορίζουν αντιπροσώπους και μένουν στα σπίτια τους.
Από αγάπη για το χρήμα και την τεμπελιά, δημιούργησαν στρατιώτες για να υποδουλώσουν την ίδια την πατρίδα τους, κι αντιπροσώπους για να την ξεπουλήσουν. Ειναι η απορόφησή τους με το εμπόριο και τις βιοτεχνίες, είναι το αχόρταγο συμφέρον του κέρδους, είναι η μαλθακότητα και η αγάπη για τις ανέσεις, που.........

Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011

" Πώς έγινε ένας κακός άνθρωπος" της Ελένης Βακαλό.....και πως ο φοβισμένος πολίτης γίνεται ένας χαιρέκακος ραγιάς!

"Θα σας πω πώς έγινε
έτσι είναι η σειρά
Ένας μικρός καλός άνθρωπος αντάμωσε στο δρόμο του έναν κτυπημένο
Τόσο δα μακριά από κείνον ήτανε πεσμένος και λυπήθηκε
τόσο πολύ λυπήθηκε
που ύστερα φοβήθηκε
πριν κοντά του να πλησιάσει, για να σκύψει να τον πιάσει,σκέφτηκε καλύτερα
Τι τα θες τι τα γυρεύεις
κάποιος άλλος θα βρεθεί από τόσους εδώ γύρω, να ψυχοπονέσει τον καημένο
και καλύτερα να πούμε
ούτε πως τον έχω δει
Και επειδή φοβήθηκε έτσι συλλογίστηκε.
Τάχα δε θα είναι φταίχτης, ποιον χτυπούν χωρίς να φταίξει;
Και καλά του κάνουνε, αφού ήθελε να παίξει με τους άρχοντες
Άρχισε λοιπόν και κείνος
από πάνω να κτυπά
Αρχή του παραμυθιού καλημέρα σας".- Δέσποινα

.....και λέει ο ραγιάς: "ήρθε ο καιρός ο (φταίχτης) λαός ( γιατί ποιον χτυπούν χωρίς να φταίξει;) να πληρώσει (και καλά του κάνουνε) για την καλοπέραση του ( αφού ήθελε να παίξει με τους άρχοντες)".....
Κι άρχισε λοιπόν και κείνος από πάνω να χτυπά (είναι διεφθαρμένος, είναι τεμπέλης, πρέπει να πληρώσει, του αξίζει να τιμωρηθεί  κλπ κλπ)....
Αρχή της εξέγερσης (στην κακία του φοβισμένου ραγιά)...Καλημέρα σας!

Τετάρτη 1 Ιουνίου 2011

"ΦΟΒΑΜΑΙ" (του Μανώλη Αναγνωστάκη).....τα παπαγαλάκια που ξαφνικά "συμπαραστέκονται" στους αγανακτισμένους πολίτες.

Φοβᾶμαι...
Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἑφτὰ χρόνια ἔκαναν πὼς δὲν εἶχαν πάρει χαμπάρι
καὶ μία ὡραία πρωία μεσοῦντος κάποιου Ἰουλίου
βγῆκαν στὶς πλατεῖες μὲ σημαιάκια κραυγάζοντας «δῶστε τὴ χούντα στὸ λαό».
Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ μὲ καταλερωμένη τὴ φωλιὰ
πασχίζουν τώρα νὰ βροῦν λεκέδες στὴ δική σου.
Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ σοῦ κλείναν τὴν πόρτα
μὴν τυχὸν καὶ τοὺς δώσεις κουπόνια καὶ τώρα
τοὺς βλέπεις στὸ Πολυτεχνεῖο νὰ καταθέτουν γαρίφαλα καὶ νὰ δακρύζουν.
Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ γέμιζαν τὶς ταβέρνες
καὶ τὰ σπάζαν στὰ μπουζούκια κάθε βράδυ καὶ τώρα τὰ ξανασπάζουν
ὅταν τοὺς πιάνει τὸ μεράκι τῆς Φαραντούρη καὶ ἔχουν καὶ «ἀπόψεις».
Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἄλλαζαν πεζοδρόμιο ὅταν σὲ συναντοῦσαν
καὶ τώρα σὲ λοιδοροῦν γιατὶ, λέει, δὲν βαδίζεις ἴσιο δρόμο.
Φοβᾶμαι, φοβᾶμαι πολλοὺς ἀνθρώπους.
Φέτος φοβήθηκα ἀκόμη περισσότερο.


......αυτά  έγραφε ο Μανώλης Αναγνωστάκης  για την κοινωνία της μεταπολίτευσης εν ετει 1983 - Γιώργος.