Σάββατο 14 Δεκεμβρίου 2013

Παρακμή

Ακολούθησε μια παγωμένη Άνοιξη

Χλωμές αχτίδες  χάραζαν   στα  πρωινά 
διαδρομές  πικρές
με σμήνη  κάτασπρων   χελιδονιών

Δέντρα μπουμπούκιαζαν στη θλίψη
στείρους χυμούς
για τους ανόρεκτους βόμβους ή τις σιωπές των μελισσών 

Στις ακυβέρνητες πολιτείες
σπασμένοι κάβοι θρηνολογούσαν
στις άσκοπες  χειρονομίες  των ναυαγών
την αέναη φυγή των οριζόντων προς  τις
ζεστές  χώρες του Νότου

Μα ξαφνικά συνέβη

Ένας  αθώος κεραυνός  ξέσκισε με μιας όλα τα γέρικα κατάρτια


Και πάλι από την αρχή ξεκινήσαμε
με υποσχέσεις χιλίων άστρων για οδηγό
το γνώριμο ταξίδι προς το Άγνωστο.

Τετάρτη 16 Οκτωβρίου 2013

Πόσο βλάκες μας θεωρούν;;;;;

Εδώ και 20 χρόνια ζούμε στον αστερισμό της βίας.
Η βία ιδεολογικοποιημένη ως νεοφιλελευθερισμός από την κυρίαρχη πολιτική και οικονομική τάξη προπαγανδίζεται εντατικά ως παράγοντας  κοινωνικής ανάπτυξης, σύμφυτο στοιχείο της ανθρώπινης ύπαρξης, προϋπόθεση της οικονομικής προόδου.
Γενιές ανθρώπων μεγαλώνουν σε ένα περιβάλλον όπου συστηματικά καλούνται να υιοθετήσουν τα δόγματα του νεοφιλελευθερισμού που μας αποκαλύπτουν ότι ο άνθρωπος είναι ένα ανταγωνιστικό, επιθετικό ον με κύριο χαρακτηριστικό την απληστία και την ακάματη επιδίωξη του κέρδους, ότι ο συνάνθρωπος δεν είναι παρά ένας αντίπαλος στον «αγώνα για την επιβίωση» απ τον οποίον επιζούν μονάχα οι «καλύτεροι».
Γενιές νέων ανθρώπων βομβαρδίζονται με τις αξίες του «ατομισμού» και της «ανταγωνιστικότητας» που δεν μπορεί παρά να έχει «νικητές» και «χαμένους» ενώ οι φτωχοί, οι άνεργοι, οι περιθωριοποιημένοι περιγράφονται ως παράπλευρες και αναπόφευκτες  απώλειες στον «δρόμο προς την ανάπτυξη».
Εξίσου καθαγιάζεται η βία της εξουσίας που ζητάει επιτέλους να «απελευθερωθεί» από την μόνη τροχοπέδη τα εργασιακά, κοινωνικά, και πολιτικά δικαιώματα ενώ λοιδορούνται και καθυβρίζονται ως «γραφικοί», «απολιθώματα» ή αθεράπευτα «ρομαντικοί» όσοι ελάχιστοι επιμένουν να μιλούν για τις αξίες της αλληλεγγύης, της δικαιοσύνης, της ισότητας.
Η βία του νεοφιλελευθερισμού στο όνομα του ρεαλισμού και της ωμής πραγματικότητας νομιμοποιείται και απενεχοποιείται ως φυσική συνέπεια της ανθρώπινης συμβίωσης.
Κι ακόμη περισσότερο μεταβάλλεται σε κοινωνικό ιδανικό και στόχο.
Δεν είναι η βία ως μέσο που συναντάμε σε άλλου τύπου πολιτικές ιδεολογίες ( πχ μαρξισμός), δεν είναι η βία ως  προϋπόθεση για το πέρασμα στην αταξική κοινωνία της σοσιαλιστικής ολοκλήρωσης, είναι η βία ως αναπόσπαστο συστατικό της ιδανικής νεοφιλελεύθερης κοινωνίας- της μοναδικής μορφής κοινωνικής οργάνωσης όπως το «Τέλος της Ιστορίας» επιτάσσει που μπορεί να υπάρξει, της κοινωνίας της αγοράς, διαρκής και αιώνια πραγματικότητα που όχι μόνο δεν πρέπει να μετριαστεί αλλά αντιθέτως να την υπηρετήσουμε όλοι με την μεγαλύτερη προσήλωση.
Κι όμως με αφορμή τα πρόσφατα επεισόδια  οι ιδεολογικοί εκπρόσωποι του νεοφιλελευθερισμού, άνθρωποι που σταδιοδρόμησαν πολιτικά υπηρετώντας τη βία της «ανταγωνιστικότητας» και του «απενεχοποιημένου κέρδους», ξαφνικά φοράνε την μάσκα του χριστιανού οσιομάρτυρα και μας καλούν να « καταδικάσουμε τη βία από όπου κι αν προέρχεται».
Ναι ας ξεκινήσουμε από την καταδίκη της μοναδικής ιδεολογίας που ανάγει την βία και την επιθετικότητα σε αξία κοινωνικής προόδου
Ναι ας καταδικάσουμε την βία του νεοφιλελευθερισμού κι επιτέλους ας αναρωτηθούμε:
Πόσο βλάκες μας θεωρούν;
Και για πόσο η ανοχή μας θα συναγωνίζεται σε βάθος τo απύθμενο πολιτικό τους θράσος;

ΥΓ : Αγκάθι φαρμακερό της "ανταγωνιστικής" εξαγρίωσης των ανθρώπινων,κοινωνικών και πολιτικών σχέσεων είναι ακριβως ο Νεοναζισμος.
Ρίχνουν το λίπασμα του κοινωνικού δαρβινισμού, αποθεώνουν την επιθετικότητα και την επιβίωση του ισχυρότερου και μετά  σκύβουν υποκριτικά να κόψουν τα ναζιστικά ζιζάνια που οι ίδιοι με την πολιτική τους εξέθρεψαν.

Παρασκευή 19 Ιουλίου 2013

O Άνθρωπος του Καναπέ

Η ζωή μας έχει γίνει επικίνδυνη.
Παράδειγμα: πόσες φορές σήμερα δεν κόντεψα να πνιγώ!

Και μην αναφέρω τις παρoλίγο πτώσεις μου
Κι έπειτα το τύλιγμα μιας τρίχας στο λαιμό
το δέσιμό της- μπλέξιμο στην λάμπα, κι ιδού το σώμα σου
όρθια λαμπάδα στο κενό
να αιωρείται άψυχο για πάντα.

Η ζωή μας σίγουρα είναι πολύ επικίνδυνη τώρα.
Κι ήρωες λογιζόμαστε όλοι εμείς εδώ.
Ο θάνατος μια διαρκής επίθεση των πάντων.
Κάτω απ τη σκόνη, μες το φαγητό
έξω στο κρύο, πάνω στην σκάλα
στο κενό
παραμονεύει αόρατος, καραδοκεί
με σχέδια μυστικά
σ αέρα, γη, νερό μας εκτελεί.

Σίγουρα η ζωή ποτέ δεν ήταν πιο επικίνδυνη.
Κάθε της χτύπος πισώπλατη φθορά.
Μια πανοπλία από συμβουλές.... Μα δεν αρκεί.
Κλείσε το ρεύμα, πάρε το παλτό
βλάπτει ο ήλιος, πάλι τρως;
μην βγεις απόψε.
Προσοχή στο φορτηγό!

Θεέ μου! Θεέ μου! Ζω; Ζω;

Πάλι καλά.
Ας πάω να κοιμηθώ.


Άλλη μια μέρα πέρασε..... Ζωή σ ευχαριστώ!

Τρίτη 4 Ιουνίου 2013

Προδοσία.....λόγω μνημονίου!

Προδοσία



Αιώρηση αισθημάτων τα λεπτά μας
Και να χτυπάει....
Φριχτά η καρδιά μας!


Γιατί το φως να μας πληγώνει τόσο
Γιατι οσα σου ταξα, στο τελος
Να προδώσω

Τα τόσα λίγα θα ήταν ψέμα
οτι δεν άξιζα
Μα στάθηκαν της νύχτας οι υποσχέσεις....

Άστερια Άστατα!


Τώρα οι μέρες μας κυλούν πικρές.....

Τι με κοιτάς;;;
ΕΣΥ ΔΕΝ ΦΤΑΙΣ!

Πέμπτη 4 Απριλίου 2013

Σόιμπλε: Η "αλληλεγγύη" πέθανε, ζήτω ο "ανταγωνισμός"!



Ώστε τι περιμέναμε, θα ζούσαμε την νεοφιλελεύθερη αναπαλαίωση χωρίς να επιστρέψουν και οι Μεγάλες Δυνάμεις;
Θα αποθεώναμε το δόγμα του "ανταγωνισμού" και της "επιβίωσης του ισχυρότερου" στις κοινωνικές μας σχέσεις χωρίς αυτό να μεταφερθεί και στις διεθνείς σχέσεις;
Θα ανασταίναμε την εργοδοτική αυθαιρεσία, θα καταργούσαμε το εργατικό δίκαιο και θα εκλογικεύαμε την εξαθλίωση ως το "απαραίτητο τίμημα για το δρόμο προς την ανάπτυξη" κατά το πρότυπο του 19 αιώνα και δεν θα επέστρεφαν και τα φαντάσματα των αποικιοκρατικών δυνάμεων (Γερμανία,Ρωσία,Γαλλία, κλπ) με τα ιμπεριαλιστικά τους παιχνίδια εις βάρος των μικρών λαών;
Θα χτίζαμε κοινωνίες που εκφράζουν απέχθεια προς.........

Τρίτη 2 Απριλίου 2013

Γερμανία και πολιτική κατευνασμού: Τα "πάντσερ" δεν σταματάνε με..."γαρύφαλλα"!


(Νεβιλ Τσαμπερλεν: Βρετανός πρωθυπουργός (1937-1940) εφάρμοσε την αποτυχημένη Πολιτική Κατευνασμού απέναντι στον Χίτλερ)
Οι Γερμανοί μοιράζουν τελεσίγραφα και οι υπόλοιποι απαντούν με..... γαρύφαλλα!
Ήδη από την εποχή της επανένωσης της η Γερμανία προετοιμάζει το μεγάλο ιστορικό comeback στο παγκόσμιο προσκήνιο με όρους ισχύος.
Κυρίως από την εποχή της κρίσης και μετά η Γερμανία μιλάει τη γλώσσα της ισχύος τη γλώσσα που και οι αρχαίοι Αθηναίοι χρησιμοποίησαν έναντι των εταίρων τους Μηλίων:"οι αδύναμοι δεν μπορούν να εξουσιάζουν τους ισχυρούς".
Και τι απαντούν οι μουδιασμένοι "εταίροι" της;;;
Με την γλώσσα και την πολιτική του κατευνασμού!
Ανεπαρκείς ηγεσίες προσπαθούν να κατευνάσουν την γερμανική επιθετικότητα με την παρωχημένη συνθηματολογία περι "ευρώπης των λαων" και "ευρώπης της αλληλεγγύης" και επίκληση του "ευρωπαικού ιδεώδους".
Μια συνθηματολογία του παρελθόντος που......

Δευτέρα 11 Μαρτίου 2013

Σκουριές: Η Προφητεία του Ιερώνυμου Μπος.

( Ο Ιερώνυμος Μπος ήταν Ολλανδός ζωγράφος που έζησε στα τέλη του 15ου αιώνα. Στα έργα του αποτυπώνει σκηνές Αποκάλυψης όπου ανθρώπινα σώματα και μηχανικά εξαρτήματα  σε ένα τοπίο σύγχρονου εργοταξίου  απογυμνωμένου από κάθε στοιχείο φυσικού περιβάλλοντος μπλέκουν σε τερατικές παραστάσεις πυρετικής βιασύνης και ασυνάρτητης έντασης σε ένα σχόλιο σχεδόν προφητικό της  απανθρωποίησης του Ανθρώπου μέσω της θεοποίησης  της  τεχνολογίας)

Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ ΜΠΟΣ

Στο περιβόλι του Θεού
ήρθε ο Διάολος να μείνει
Μας έδωσε τα ρετιρέ αντιπαροχή
θεοί είπε πως θα γίνουμε
κι άρχισε να χτίζει το καμίνι.

Ετσι ανεβήκαμε ψηλά

Τα δέντρα ξύλεψε
Ξερίζωσε όλα τα φυτά

Πιο ψηλά

Τα ζώα έγδαρε
Λάσπη τα ψάρια
Απνοα έριξε χάμω τα πουλιά


Πιο ψηλά

Τη γη ερήμωσε
Νεκρή τη θάλασσα απογύμνωσε

Πιο ψηλά
Θολά τα ουράνια

Σκοτεινά.....



Πιο ψηλά
Η Εύα στείρα
Πιο ψηλά
Αρρωστα  παιδιά
Πιο ψηλά
Θάνατος το θάνατο σκορπά


Πιο ψηλα.....

Θεοί ποτέ δεν γίναμε
Μα ούτε  Άνθρωποι είμαστε  πια.

Νικολόπουλος Βασίλης

Τετάρτη 6 Μαρτίου 2013

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Τίναγμα χαίτης είναι η ζωή που διάλεξες
Κι ατίθασης οπλής φθορά στο βράχο
Κι αφρός που χύνεται πικρός στου χαλινού το πρόσταγμα

Σπάσε του σάπιου ξύλου τον ορίζοντα
Και χίμηξε  μονάχος σ όποιο λιβάδι
Που αγριολούλουδα κι ανθοί ευωδιάζουν

Και δέσε τ άρωμα βαρβάτη σάρκα
Στων μπουμπουκιών το δάγκωμα ξεσπώντας
Την τόση πείνα που σε στέγνωσε

Γιατί στ αφρατοχώραφα δεν άντεχες
Τις ήμερες δροσιές
Που ολόγλυκες μέλωναν το μαστίγι
Κι αχώνευτες τις χλόες ξερνούσες
Μ άγρια βία

Ο καλπασμός να σου δοθεί
Ο οξύς ιδρώτας
Και το βαθύ κυματοβλέφαρο του αγέρα
Τρέξε! Τρέξε μακριά!

Μόνο να αρνείσαι.......

-Νικολόπουλος Βασίλης


Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2013

...Και στο αποκορύφωμα της καριέρας του "ντύθηκε"........Θάτσερ!!!


......Ο πολιτικός τρανσβεστισμός κυριαρχεί
Ψηφίζεις αντιμνημόνιο και πατριωτισμό και παίρνεις...Θάτσερ και δωσιλογισμό!
Είναι να μην σπάσει η μνημονιακή σου "παρθενιά" μετά εύκολα καταλήγεις στη.......Συγγρού!!!!!