"....Την εποχή της αυτοκρατορίας διαλύονται όλες οι παλιές κοινωνικές οργανώσεις, όχι μόνο οι αγροτικές κομμούνες, μα και οι σπιτικοί συνεταιρισμοί και οι μεγάλες οικογένειες. Ο καθένας τώρα σκέφτεται για το εγώ του, οι συγγενικοί δεσμοί σπάζουνε, το ίδιο και οι πολιτικοί, η αυτοθυσία για τους συγγενείς χάνεται το ίδιο όπως και η αυταπάρνηση για την κοινότητα και για το κράτος. Απ αυτό περισσότερο υποφέρανε τα ορφανεμένα παιδιά. Δίχως γονιούς μένανε τώρα απροστάτευτα στο δρόμο και δεν βρίσκανε κανέναν που να τα πάρει μαζί του. Τα εγκαταλελειμένα όλο.........
...... και πληθαίνανε, γιατί μέσα στη γενική εκείνη φτώχεια και την εξαφάνιση της αυτοθυσιας οι άνθρωποι όλο και πιο πολύ κοιτάζανε πως θα ξεφορτωθούνε τα βάρη της οικογενείας..."
....κι ετσι οταν η εργασια, ο πλουτος, η υγεία, η παιδεία γίνονται απο "συλλογικα δικαιώματα", "ατομικά" έπαθλα τότε και η κοινωνικη προνοια απο δικαίωμα γίνεται ελεημοσύνη. Ειναι κακό;
Την ωρα που διαλυονται τα δημοσια συστηματα υγειας, παιδείας, προνοιας και η ανεργία φουντώνει, αυξάνεται η αλα ΜΚΟ φιλανθρωπία (απο συγγενείς και συνεργάτες εκείνων που τα καταστρεφουν και με δημόσιο χρήμα)....Ειναι κακό;
Την απαντηση τη δινει ο ίδιος ο συγγραφέας συγκρινωντας την ελεημοσύνη με μια άλλη κοινωνικη έννοια της αρχαιότητας, την" φιλοξενία":
" ...Δεν πρέπει να κάνουμε σύγχυση ανάμεσα στη φιλοξενία και στην ελεημοσύνη. Την φιλοξενία την κάνανε όλοι γενικά στην αρχαιότητα. Αυτή όμως είναι μια σχέση ανάμεσα σε ίσους, ενώ αντίθετα η ελεημοσύνη προυποθέτει μια κοινωνική ανισότητα. Η φιλοξενία δίνει χαρά και στον ξένο και στον νοικοκύρη που τον φιλοξενεί. Αντίθετα η ελεημοσύνη ανυψώνει εκείνον που την κάνει και εξευτελίζει και ταπεινώνει εκείνον που τη δέχεται..."
Οταν η αλα ΜΚΟ φιλανθρωπία αυξανει, η αξιοπρέπεια του πολίτη εχει ήδη χαθεί.
Χρήστος
*ΜΚΟ= Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου