Γράφει ο Κορνήλιος Καστοριάδης:
"...η αποσύνθεση γίνεται φανερή κυρίως μέσα από την εξαφάνιση των σημασιών και το σχεδόν απόλυτο ξεθώριασμα των αξιών. Και αυτό απειλεί μακροπρόθεσμα την επιβίωση του ίδιου του συστήματος. Οταν δηλώνεται ανοιχτά όπως γίνεται τώρα στις δυτικές κοινωνίες, ότι η μοναδική αξία είναι το χρήμα, το κέρδος, ότι το ύπέρτατο ιδεώδες του κοινωνικού βίου είναι το πλουτίστε μπορεί να διερωτηθεί κανείς αν είναι ποτέ δυνατόν μια κοινωνία να συνεχίσει να λειτουργεί και να αναπαράγεται μονάχα σε αυτή τη βάση. Αν τα πράγματα είχαν έτσι τότε οι δημόσιοι υπάλληλοι θα πρέπει..
.... να ζητούν και να δέχονται μπαξίσια για να κάνουν τη δουλειά τους, οι δικαστές να βγάζουν τις δικαστικές αποφάσεις στη δημοπρασία, οι εκπαιδευτικοί να βάζουν καλούς βαθμούς στα παιδιά των οποίων οι γονείς τους έδωσαν μία επιταγή....."
Αρα κερδος και "διαφθορα" δεν ειναι παρα οι δυο πλευρές του ίδιου νομισματος. Και η κυνικη αποδοχή της απληστίας του επενδυτή ως "φυσικης" γινεται κύρηγμα υποκρισιας για τον υπάλληλο και τον δικαστή με κορόνες περι "πνεύματος και ηθικής".
Αν η απληστία είναι "φυσική" είναι τόσο για τον υπάλληλο όσο και για τον επενδυτη. Και δεν μπορείς να έχεις το ένα (κερδος) χωρις το άλλο (διαφθορα).
Γιατι απο τα αρχαία χρονια η "ανοδος της ασημαντοτητας (του ιδιωτη)" συνοδεύεται πάντα και απο την καθοδο στη διαφθορά για την κοινωνία.
Και αυτοι που πραγματικα μας "διαφθείρουν" είναι εκείνοι που ανάγουν το μυωπικό ατομικό κέρδος σε μοναδικο κίνητρο και αξία της ανθρώπινης ύπαρξης.
Η ιδιώτευση είναι η πηγή της "διαφθοράς" και η "ασημαντότητα" το αποτελεσμά της.
Κι όλοι οι διεφθαμένοι-κερδοσκόποι-ιδιώτες-πολιτικοί η εμφανέστερη αποδειξη: Οι Ασήμαντοι της Ιστορίας.
"...η αποσύνθεση γίνεται φανερή κυρίως μέσα από την εξαφάνιση των σημασιών και το σχεδόν απόλυτο ξεθώριασμα των αξιών. Και αυτό απειλεί μακροπρόθεσμα την επιβίωση του ίδιου του συστήματος. Οταν δηλώνεται ανοιχτά όπως γίνεται τώρα στις δυτικές κοινωνίες, ότι η μοναδική αξία είναι το χρήμα, το κέρδος, ότι το ύπέρτατο ιδεώδες του κοινωνικού βίου είναι το πλουτίστε μπορεί να διερωτηθεί κανείς αν είναι ποτέ δυνατόν μια κοινωνία να συνεχίσει να λειτουργεί και να αναπαράγεται μονάχα σε αυτή τη βάση. Αν τα πράγματα είχαν έτσι τότε οι δημόσιοι υπάλληλοι θα πρέπει..
.... να ζητούν και να δέχονται μπαξίσια για να κάνουν τη δουλειά τους, οι δικαστές να βγάζουν τις δικαστικές αποφάσεις στη δημοπρασία, οι εκπαιδευτικοί να βάζουν καλούς βαθμούς στα παιδιά των οποίων οι γονείς τους έδωσαν μία επιταγή....."
Αρα κερδος και "διαφθορα" δεν ειναι παρα οι δυο πλευρές του ίδιου νομισματος. Και η κυνικη αποδοχή της απληστίας του επενδυτή ως "φυσικης" γινεται κύρηγμα υποκρισιας για τον υπάλληλο και τον δικαστή με κορόνες περι "πνεύματος και ηθικής".
Αν η απληστία είναι "φυσική" είναι τόσο για τον υπάλληλο όσο και για τον επενδυτη. Και δεν μπορείς να έχεις το ένα (κερδος) χωρις το άλλο (διαφθορα).
Γιατι απο τα αρχαία χρονια η "ανοδος της ασημαντοτητας (του ιδιωτη)" συνοδεύεται πάντα και απο την καθοδο στη διαφθορά για την κοινωνία.
Και αυτοι που πραγματικα μας "διαφθείρουν" είναι εκείνοι που ανάγουν το μυωπικό ατομικό κέρδος σε μοναδικο κίνητρο και αξία της ανθρώπινης ύπαρξης.
Η ιδιώτευση είναι η πηγή της "διαφθοράς" και η "ασημαντότητα" το αποτελεσμά της.
Κι όλοι οι διεφθαμένοι-κερδοσκόποι-ιδιώτες-πολιτικοί η εμφανέστερη αποδειξη: Οι Ασήμαντοι της Ιστορίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου